Als je googelt op wat de grootste angsten van mensen in het algemeen is, komt er niet echt een eenduidig antwoord naar boven. Verlies van geliefden, de dood, armoede en gezondheidsproblemen komen wel het meest terug. Deze week in Dit Is De Vraag de confronterende vraag: ‘Mijn grootste angsten’.

Als wij vroeger, in het mobieltjesloze tijdperk, te laat uit school kwamen en mijn moeder hoorde een ambulance over de ringweg (die vlak achter ons huis liep) rijden, sloeg de paniek altijd toe. Indertijd snapten we dat niet zo goed. Inmiddels, 20 jaar later, begrijp ik het een stuk beter.

Ik denk dat mijn grootste angst is dat inderdaad geliefden iets overkomt. Als ik een filemelding vanwege een ernstig ongeluk hoor, vraag ik me gelijk af of Jeroen op die bewuste plek kon rijden. Als hij voor zijn werk naar Zuid-Duitsland rijdt, ben ik altijd weer opgelucht als hij even belt wanneer hij veilig aangekomen is.

Angst om ziek te worden is een goede tweede. Niet een onschuldig griepje maar vooral een ziekte die er voor zorgt dat je niet het leven kunt leiden dat je gewend bent. Als ik lees over de ziekte van Lyme, die zich soms pas veel later openbaart en die je mobiliteit aardig beperkt, is dat toch iets wat mij echt afschuwelijk lijkt! Om nog maar niet te spreken van ernstiger ziekten!

Natuurlijk zijn er nog genoeg grote en kleine dingen te bedenken om bang voor te zijn of je zorgen over te maken. Maar het is al een oud gezegde: “Een mens lijdt dikwijls het meest, aan het lijden dat hij vreest, maar nimmer op komt dagen!”