Begin dit jaar verruilde ik de heuvels van de Veluwe voor het platte polderlandschap van de Haarlemmermeer. De afgelopen tijd kreeg ik vaak de vraag: ‘Ben je al gewend?’. En steevast luidt het antwoord dat het hier prima toeven is, maar dat ik wel de prachtige natuur van de Veluwe erg mis!
Zeker op de racefiets verlang ik regelmatig terug naar de Veluwe. Vanuit Apeldoorn fiets je zo de natuur in, over rustige landwegen, steile klimmetjes en een bizar mooie omgeving. Jeroen heeft gelukkig bewust voor een grotere leaseauto gekozen, zodat allebei onze fietsen er in passen en we nog af en toe een dag fietsen in Gelderland. En zaterdag was het weer zo’n dag!
De Posbank
De Posbank is het hoogste punt van de Veluwe, mooi begroeid met bossen en heidevelden. Een waar walhalla voor wielrenners, want hier kun je je behoorlijk stukbijten op steile klimmetjes! De Posbank hoort bij Nationaal Park Veluwezoom. De échte Posbank is een stenen bank op de top, vernoemd naar voormalig ANWB-voorman G.A. Pos. Inmiddels wordt met ‘Posbank’ het hele gebied bedoeld.
Omdat we vanaf Papendal starten, kiezen we er voor om via Rozendaal omhoog te gaan. Dit is één van de lastigste kanten van de Posbank, omdat je eerst nog de venijnige Emmapiramide tegenkomt! De afdaling van de Emmapiramide is maar kort en je knijpt vooral heel hard in je remmen, omdat je via scherpe haarspeldbochten afdaalt. Gelijk daarna begint de lange klim naar de top van de Posbank.
Op de top van de Posbank
Posbank Paviljoen
Bovenop de Posbank stoppen we voor een verfrissend drankje bij het Paviljoen De Posbank. We ontdekken dat het terras en de menukaart er anders uitzien dan andere jaren. Bovenal valt de afwezigheid van wespen op: andere jaren kon je hier in augustus/september nauwelijks buiten zitten vanwege de enorme wespenplaag op het terras! Vandaag is er echter geen wesp te zien en dat maakt het een stuk prettiger!
Na een korte pauze nemen we de korte, maar steile afdaling naar Rheden (genieten!) en fietsen door naar de Steeg, waar we opnieuw omhoog gaan. Met de vorige beklimmingen nog in de benen, is dit loodzwaar! Ik twijfel even of we wel terug fietsen via de Emmapiramide, want dat betekent opnieuw zwaar afzien, maar we besluiten het toch te doen, want het is daar wel erg mooi!
Rozendaalse Veld
Dat betekent eerst de heerlijk lange afdaling van de Posbank maar gelijk daarna wordt het opnieuw afzien! Het lastige van de Emmapiramide is dat het begint met een hele steile klim, waarop je al je energie verspilt. Dan komen er een paar glooiende meters maar direct daarna volgen er nog een paar hele steile bochten. Ik besluit dus om onderin heel rustig aan te doen, zodat ik toch de hele klim in één keer naar boven kan doortikken en dat lukt!
We dalen een paar tientallen meters af en slaan dan rechtsaf richting het Rozendaalse Veld. Dit is een prachtig stukje natuur met heidevelden, omzoomd met bossen. Tijdens het afdalen genieten we van het prachtige weidse uitzicht en proberen nog de Schotse Hooglanders te spotten, die hier vaak grazen. Het lijkt echter te warm te zijn voor de dikbehaarde koeien en we zien er geen één.
Via Schaarsbergen en de Schelmseweg fietsen we weer terug naar de auto, waar we redelijk uitgeput aan komen. We hebben niet zoveel kilometers op de teller staan, maar toch was het een uitputtende tocht. Maar ondanks het afzien was het genieten en voor herhaling vatbaar!
Fietschallenge 2016
Via Marcella Molenaar kreeg ik het idee om dit jaar te proberen 1000 km. te fietsen. Helaas gaat dat in 2016 niet meer lukken: de zomer ging te snel en ik kwam tijd tekort! Ik schat dat ik momenteel op ongeveer 250 km. zit, écht te weinig dit jaar! Maar het voornemen is om deze winter hard door te trainen op de spinningbike, zodat volgend jaar die 1000 km. gehaald wordt!
Routesamenvatting:
Datum: 10 september 2016
Route: 45 km
Weer: Zonnig, ca. 27 graden
Stopplek: Paviljoen De Posbank
No Comments