Wadlopen: Handige tips voor jouw eerste keer op het Wad!

Wadlopen is een ‘experience’ die ik al minstens vijftien jaar op mijn bucketlist had staan. Maar om een of andere reden kwam er nooit van. Toen ik onlangs uitgenodigd werd voor een ‘Off-Track’ weekend in Groningen, waar wadlopen een onderdeel van was, ging het dan toch eindelijk gebeuren! In dit blog lees je alles over wadlopen, de do’s en don’ts, mijn eigen ervaring en hoe je van Brakzand naar Schiermonnikoog loopt!

Wadlopen is een hele bijzondere ervaring! Je loopt over de zeebodem naar een eiland, in de wetenschap dat de zandplaten over een paar uur weer volledig onder water staan. Een beetje doorlopen dus!

Voorbereiding voor het wadlopen

Voorafgaand aan ons weekend kregen we al de nodige instructies als voorbereiding op het wadlopen. Wat moet je wel meenemen en wat niet? Ik vond het best lastig om in te schatten hoe het wadlopen precies zou gaan. Kon ik mijn goede camera meenemen? En welke schoenen moest ik aan?

Wadloopkleding

Omdat je soms tot aan je middel door het water gaat, is wadlopen in een korte broek het prettigst. Ik koos er zelf voor om in mijn trisuit (mijn triatlonpak) te gaan, omdat dit hele fijne stof is die ook snel droogt.
Er staat vaak wel een frisse wind op de Waddenzee dus nam ik ook een truitje met lange mouwen mee en nog een warm jack.

Welke schoenen ik aan zou doen, was een groter dilemma! Mijn wandelschoenen zijn vrij nieuw dus die wilde ik niet ‘opofferen’. Bovendien lopen de schoenen vol water dus zijn echte wandelschoenen eigenlijk te zwaar.

Ideale wadloopschoenen zijn hoge basketbalsneakers met veters, die je goed dicht kunt strikken. Daarom kocht ik bij Scapino voor twaalf euro een paar nieuwe sneakers: helaas was alleen de kleur wit nog verkrijgbaar en ik wist dat ze zeker niet wit zouden blijven!

Ik kan het niet genoeg benadrukken: goede schoenen zijn belangrijk. Ga niet met oude schoenen het Wad op, want door het zuigende slik loop je het risico dat de zool van je schoenen gescheurd wordt. De gidsen zijn (terecht) heel streng op goed schoeisel want zonder goede schoenen is wadlopen echt niet te doen.

Wat moet je nog meer meenemen als je gaat wadlopen?

• Zonnebrandcrème (heel belangrijk!);
• Iets om je hoofd te beschermen, zoals een pet;
• Zonnebril;
• Voldoende water en snacks voor onderweg: er is geen restaurant op de Waddenzee dus zorg dat je genoeg bij je hebt;
• Telefoon en/of fotocamera;
• Waterbestendige tas of plastic zakje voor je telefoon of camera;

Houd er rekening mee dat de zon sterk weerkaatst op het dunne laagje water. Je verbrandt dus vrij snel en ook had ik zelf al snel last van het scherpe licht, terwijl wij de zon in de rug hadden. Een zonnebril is dus zelfs op een minder zonnige dag geen overbodige luxe.

Ik nam een waterdichte tas mee, die ik in mijn rugzak plaatste voor het comfort. Dit liep ideaal en ik vond het, zeker in het begin, een geruststellend idee dat mijn fotocamera droog bleef. Mijn telefoon deed ik in een plastic zakje in het voorvak van mijn rugzak.

Bij Bol.com vind je deze waterdichte Dry Bag, ideaal voor wadlopen of andere watersporten.

Wadlopen vanaf Brakzand

Onze wadlooptocht begon wel heel bijzonder! We mochten een plekje zoeken op de Rescueboot: een boot die mij meer aan een achtbaan deed denken dan aan een boot. ‘Petten af, telefoons opbergen en goed vasthouden!’ werd er geadviseerd en dat zegt eigenlijk al genoeg over de tocht. Met volle snelheid beukten we over de golven! Ik had een plekje achterin gevonden maar dat bleek niet zo’n handige keuze te zijn: na twee bochten was ik al volledig doorweekt!

De tocht duurde niet zolang en voor ik het wist, lagen we stil, midden in de Waddenzee. We waren een beetje verbijsterd want rond om ons heen was water. Gelukkig bleek het water hier maar tot knie-hoogte te staan maar toch was het een erg rare ervaring om je zo van de boot af te laten glijden, het water in… We bevonden ons op de zandbank Brakzand, vanaf waar onze wadlooptocht begon.

Naar Schiermonnikoog!

En daar staan we dan, midden in de Waddenzee… Achter ons het vasteland van Lauwersoog, in de verte het Waddeneiland Schiermonnikoog. Vlakbij ons dobbert een zeehond, de ronde kop nieuwsgierig naar ons gericht. Ik sta echter nog zo wiebelig op mijn benen dat ik mijn camera niet durf te pakken om een foto van het dier te maken.

“Een unicum, dat je hier een zeehond ziet!” vertelt gids Jan van Wadloper.com. Al tientallen jaren is hij op het Wad te vinden en hij kent het gebied dan ook uitstekend. Vandaag is hij, samen met Marian, onze gids op onze tocht naar Schiermonnikoog.

In het begin vind ik het zelf nog een beetje aftasten hoe het wadlopen precies gaat. Mijn fotocamera is te kostbaar om risico mee te nemen dus ik besluit even te wachten met het maken van foto’s tot ik meer ‘feeling’ met het wadlopen heb. Ik glijd in het begin bijna uit in het slik en kan nog net voorkomen dat ik languit ga!

Na een tijdje merk ik echter dat het steeds makkelijker loopt. Vaak lopen we over zand, met soms een heel dun laagje water. We stoppen regelmatig om uitleg te krijgen over krabbetjes, oesters en andere kleine diertjes die op de bodem van de Waddenzee leven. Vooral de krabbetjes vind ik fascinerend: ze zijn verrassend groot en als je er op let, zie je ze overal.

Het verrast me hoe dichtbij Schiermonnikoog lijkt te liggen. Maar wie denkt in een rechte lijn naar het eiland te kunnen lopen, komt bedrogen uit. We maken namelijk een omtrekkende beweging richting Schiermonnikoog, omdat de rechtstreekse route niet te lopen is.

Door de vaargeul

‘We moeten een beetje doorlopen: als we de vaargeul door zijn, kunnen we pauzeren!’ Deze instructie van gids Jan komt een beetje beangstigend over… Bij ‘vaargeul’ denk ik aan een diepe stroom water waar grote boten doorheen varen. Moeten we gaan zwemmen?

Gelukkig valt het mee. We gaan ongeveer tot ons middel door het water en af en toe zak ik tot mijn enkels weg in het slik. We houden onze rugtassen veilig hoog boven ons hoofd. In het begin voelt het wat griezelig aan, maar het went vanzelf. Een voor een bereiken we de overkant van de vaargeul en iedereen heeft zijn tas droog kunnen houden.

Nu kunnen we even pauzeren en Jan en Marian nemen gelijk de kans waar om ons meer te vertellen over dit bijzondere Waddengebied.

---

De Waddenzee
De Waddenzee is UNESCO Werelderfgoed en dat is niet voor niets! Het is namelijk het grootste gebied ter wereld waar modder- en zandvlakten droogvallen tijdens eb. ‘Dit gebied ziet er al honderden jaren hetzelfde uit’, zo vertelt Jan tijdens het lopen. Er groeien geen bomen of struiken in de Waddenzee dus blijft de zee eeuwenlang hetzelfde uiterlijk houden.

Het is heel bijzonder om in dit unieke natuurgebied te lopen, zeker als je beseft dat je op de bodem van de zee loopt. En toch zit er zoveel leven in de Waddenzee! Dankzij onze gidsen leren we ontzettend veel over de talloze beestjes die hier in de grond leven.

Voor de wadloopgidsen is het wel steeds meer een vraag hoe je duurzaam toerisme aanbiedt in de Waddenzee. Met honderden mensen tegelijk het Wad op, kan het gebied beschadigen. Vandaar dat men bij Wadloper vooral met kleine groepen loopt om zo de natuur niet teveel te verstoren.

---

Aankomst op Schiermonnikoog

Na de vaargeul is het niet zo ver meer naar het eiland. En even later staan we dan ook op het donkere zand van Schiermonnikoog. Achter ons strekt het water van de Waddenzee zich uit en kunnen we ons bijna niet voorstellen dat we hier gewoon gelopen hebben.

Het is heel rustig op het eiland. Het is nog wel een eindje lopen naar het haventje waar de boot ligt en ik voel mijn benen inmiddels behoorlijk! We hebben er al ruim 10 kilometer op zitten en de tocht door het water is toch wel zwaarder dan een gewone wandeling. Bovendien hebben zich in de neuzen van mijn schoenen klonters zand genesteld dus echt comfortabel loopt het aan het einde niet meer: het is alsof de schoenen twee maten gekrompen zijn!

Schiermonnikoog ziet er echt prachtig uit! Hoewel we verder weinig van het eiland zien, lijkt het mij een leuk eiland om te ontdekken. Wil je meer lezen over dit waddeneiland? Dan heeft blogger Janet een uitgebreid blog met tips voor je bezoek aan Schiermonnikoog geschreven.

We stoppen voor een welverdiende beloning: in kleine borrelglaasjes schenkt Marian een gifgroen drankje (Cloosterlikeur van Boomsma) dat verrassend lekker smaakt! Nu nog een stukje lopen naar de afspoelplaats, waar ik mijn knellende sneakers uit kan trekken: een heerlijk gevoel! We spoelen onze voeten af en het water uit de schoenen en lopen dan de laatste paar honderd meter naar de boot. Bij de boot staat er ruim 14 kilometer op de teller van mijn sporthorloge!

Ook de terugtocht naar Lauwersoog gaat via de Rescueboot en het tempo wordt nog even opgevoerd. Het is een spectaculaire tocht waarbij we ons heel goed vast moeten houden om niet gelanceerd te worden! En voor we het weten zetten we weer voet aan vaste wal.

Voordat we afscheid nemen van onze gidsen, krijgen we nog een Wadloopdiploma uitgereikt, leuk! Een mooie herinnering aan een hele toffe ervaring. En weer iets van mijn bucketlist afgestreept!

---

Wil jij ook wadlopen?

Ga NIET zonder een gekwalificeerde wadloopgids op pad!! Wadlopen is niet zonder risico en is echt niet zonder gids te doen! Bovendien is juist de begeleiding van een gids leuk omdat je dan zoveel hoort over dit prachtige natuurgebied. Houd de website van Wadloper.com goed in de gaten om te zien welke tochten er aan komen. Hier heb je echt ervaren en betrouwbare gidsen die enorm veel van het Wad afweten.

Er zijn diverse tochten waar je uit kunt kiezen. Zelf vond ik de tocht vanaf Brakzand naar Schiermonnikoog erg leuk. Je kunt ook vanaf het vasteland naar Schiermonnikoog lopen, maar dat is een stuk verder en veel zwaarder. Ga je voor het eerst wadlopen, dan is de lange tocht niet aan te raden.

Houd er echt rekening mee dat het op het Wad een stuk frisser is dan op het vasteland. Zelfs op warme, zonnige dagen kan er op het Wad nog een windje staan dus zorg voor goede kleding.

Is wadlopen een aanrader?

Ik vind zelf van wel. Het Waddengebied is zo uniek, dat je echt eens een wadlooptocht gemaakt moet hebben!
Wel vond ik het een pittige tocht, vooral ook omdat het landschap niet echt verandert. Ga je vier uur wandelen in de bergen, dan heb je steeds weer een ander uitzicht. Met wadlopen loop je vier uur lang met nagenoeg steeds hetzelfde landschap om je heen. Maar wanneer je net zulke goede gidsen mee hebt als ik had, dan hoor je zoveel interessante weetjes onderweg dat de tijd zo voorbij is!

---

Ik maakte de wadlooptocht tijdens een Off-Track weekend in Groningen op uitnodiging van Marketing Groningen. Het artikel is echter volledig op mijn eigen mening en ervaring gebaseerd!