“Voor jou zal ik een betere man worden, liefste.
Ik wil goed leven, opdat jij trots op me bent.
Als ons alleen uren, minuten gegund zijn,
wil ik elk ervan griffen in mijn herinnering
met haarscherpe duidelijkheid,
zodat ik ze me kan herinneren op momenten als dit,
als mijn ziel wel zwart lijkt.”
‘B’
Het is het jaar 1960. Jennifer Stirling lijkt alles in haar leven perfect op orde te hebben: een rijke echtgenoot, een prachtig huis, een mooi uiterlijk… Dan overkomt haar echter een verkeersongeluk en wordt ze in het ziekenhuis wakker. Daar blijkt dat ze haar geheugen kwijt is en, ondanks het bagatelliseren van de artsen, komt het niet zomaar terug.
Jennifer wordt opgehaald door haar echtgenoot Laurence, waar ze weinig gevoel voor op kan brengen en waarvan ze zich afvraagt of ze daadwerkelijk van deze man gehouden heeft. Ze komt in haar eigen huis, dat nieuw en onbekend voor haar is en ontmoet haar vrienden, die ze – en eigenlijk ook een beetje zichzelf – opnieuw moet leren kennen. Dan stuit ze op een paar brieven die aan haar gericht zijn. Het zijn hartstochtelijke, passionele brieven, ondertekend met ‘B’. Als Jennifer op zoek gaat naar deze mysterieuze ‘B’, vallen steeds meer puzzelstukjes op hun plaats.
40 jaar later worden de brieven van ‘B’ gevonden door Ellie Haworth, journaliste in Londen en verwikkeld in een hopeloze relatie. Ze wordt (om die reden?) getriggerd door de brieven en duikt in de geschiedenis van Jennifer Stirling en haar minnaar.
“Ik ben gelukkiger en ongelukkiger dan ik ooit met iemand anders ben geweest.”
Ellie Haworth
Jojo Moyes
‘De Laatste Liefdesbrief’ is het tweede boek van Jojo Moyes dat ik gelezen heb. Benieuwd geworden over de vele lyrische verhalen die ik hoorde over ‘Voor Jou’, heb ik eerst dat boek gelezen. Om heel eerlijk te zijn, ben ik er iets minder enthousiast over; het is absoluut een prachtig boek, maar persoonlijk vond ik het niet zo waanzinnig goed dat ik gelijk helemaal Jojo Moyes-fan ben. De boeken van Maeve Binchy vind ik bijvoorbeeld veel pakkender, ontroerender en mooier dan ‘Voor Jou’.
Omdat het genre boeken van Moyes mij echter wel aanspreekt, ben ik toch in ‘De laatste liefdesbrief’ begonnen. En dat vond ik een veel mooier boek! In twee dagen heb ik het boek uitgelezen, zó boeiend was het verhaal en zó graag wilde ik weten hoe het afliep!
“Toen draaide hij zich om. Jennifers hart hield op met kloppen. De kamer verstilde, en begon toen te draaien. Ze voelde niet dat het glas uit haar vingers viel, was zich slechts vaag bewust van de klap. De gesprekken werden vervolgd. De muziek ging door. En terwijl ze staarde, keek de man met het donkere haar naar haar terug.”
Wat ik van ‘De Laatste Liefdesbrief’ vond
‘De Laatste Liefdesbrief’ vind ik een waanzinnig goed geschreven boek! Je wordt zo in de twee verhaallijnen gezogen, dat je zowel met Jennifer als met Ellie meeleeft! De schrijfstijl is prettig, het verhaal geloofwaardig en extra leuk is het fijne 60-erjarensfeertje dat Moyes tevoorschijn weet te toveren!
Een tikje verwarrend is het feit dat ook het verhaal van Jennifer met flashbacks werkt, wat niet vermeld wordt bij het verhaal. Zo duurde het even voor ik door had dat de fragmenten over de villa in Frankrijk in het verleden afspeelden, nog voor het verkeersongeluk.
Verder werken ook de quotes tussen de hoofdstukken door ietwat verwarrend; het blijken willekeurige teksten van minnaars aan elkaar te zijn, in plaats van daadwerkelijk teksten van ‘B’ aan Jennifer.
Maar deze kleine aandachtspuntjes zijn te verwaarlozen; ‘De Laatste Liefdesbrief’ is een fantastisch boek dat je tijdens het lezen moeilijk weglegt.
Zou ik dan toch nog Jojo Moyes-fan worden?!
De Laatste Liefdesbrief, uitgegeven januari 2015. Te koop voor € 10,00 bij Bol.com.
Vind je het leuk om boekrecensies te lezen? Ik heb er nog meer voor je!
Geef een reactie