Filmrecensie ‘The Zookeepers Wife’: Oorlog in een Poolse dierentuin

Vorig weekend hadden we onverwachts een avondje vrij. Door een flinke regenbui kon mijn tenniswedstrijd niet uitgespeeld worden en was ik zomaar einde van de middag thuis! We besloten gezellig samen een hapje te eten en daarna naar de film te gaan. De keuze viel op de film ‘The Zookeepers Wife‘, die zich afspeelt in de dierentuin van Warschau.

De film begint in het vooroorlogse Warschau. De dierentuin is één en al levendigheid, evenals Antonina Zabinski, die met haar man en zoontje in een prachtige villa in de dierentuin woont. Maar langzaam komt de oorlog dichterbij tot de dierentuin tot de bombardementen ook de dierentuin èn de dieren treffen.

Onder de neus van nazi Lutz Heck weten echter talloze Joden te ontsnappen via de dierentuin, dankzij de inspanningen van Jan en Antonina.

Acteurs

Antonina wordt gespeeld door Jessica Chastain, waar ik zelf niet helemaal van gecharmeerd ben. Jessica lijkt elke zin kreunend uit te moeten spreken en heel natuurlijk doet haar spel in mijn ogen niet aan. Dan vind ik Johan Heldenbergh (Jan Zabinski) en Daniel Brühl (Lutz Heck) toch beter gecast.

Indruk maakt vooral de jonge Shira Haas, die als het misbruikte Joodse meisje Urszula meespeelt en misschien wel de meest indrukwekkende rol neerzet.

 

Indruk van de film

Ondanks dat de film een zwaarbeladen en tragisch onderwerp neerzet, werd ik er niet door omver geblazen. Ergens doet de film vaag wat denken aan Schindlers List, maar eigenlijk mag je deze twee films niet met elkaar vergelijken. Waar Schindlers List in mijn ogen de meest indrukwekkende film over de Tweede Wereldoorlog is, is ‘The Zookeepers Wife’ een wat rommelige film. Er wordt enorm van de hak op de tak gesprongen. Dat zorgt er voor dat je niet echt ín de film gezogen wordt maar altijd een wat oppervlakkige toeschouwer blijft.

Het is een verfilming van het gelijknamige boek, dat inmiddels klaar ligt om gelezen te worden in het kader van mijn Book Reading Challenge. Ik heb sterk het vermoeden dat het boek wèl meeslepend en ontroerend is. De film lijkt een wat armzalige poging was om het hele boek samengevat in twee uur er doorheen te jagen.

Een aanrader? Dat dus niet. Maar het is ook weer niet zo slecht dat ik deze film afraad. Ga er gewoon met niet al te hoge verwachtingen naar toe. Wie weet raakt ‘The Zookeepers Wife’ dan toch een gevoelige snaar!