“De vrouw bevond zich in een smerige kamer, waardoor het des te schokkender was dat Paul het spannend had gevonden. Ze was jong, maar niet opzienbarend jong. Haar donkerbruine haar was in een chique bob geknipt. Dikke mascara omrandde haar ogen. Door de felrode lippenstift leken haar lippen groter dan ze waren.”

Karin Slaughter is een bekende Amerikaanse thrillerschrijfster, maar tot voor kort had ik nog geen boek van haar gelezen. ‘Mooie meisjes’ is dus mijn eerste kennismaking met deze auteur.

Inhoud
Wanneer je man voor je ogen in een duister steegje vermoord wordt, staat je wereld behoorlijk op zijn kop. Wordt daarna ook nog eens ingebroken in je miljoenenvilla op de dag van zijn begrafenis én ontdek je in de daarop volgende uren dat je man ook een hele andere, hele duistere kant heeft, vallen al je zekerheden weg. Bij de politie kun je niet terecht, want die kun je evenmin vertrouwen als je eigen oordeel. Het overkomt Claire, een vrouw die het ogenschijnlijk allemaal perfect voor elkaar heeft.

20 jaar eerder werd de zus van Claire vermist. Al die tijd leeft de familie in onzekerheid maar langzaam komt Claire, met behulp van haar andere zus Lydia, steeds dichterbij de waarheid over Julia. En bij de waarheid over haar eigen man…

Dit vind ik over ‘Mooie meisjes’

Als ik eerlijk ben, ben ik niet heel erg enthousiast over dit boek. Niet dat het boek heel belabberd slecht is; de schrijfstijl is zelfs vlot en boeiend te noemen. Wat mij echter tegen de borst stuitte, is dat Slaughter overmatig geweld nodig lijkt te hebben om de lezers te boeien. Lustmoorden zijn geen onbekend fenomeen maar het komt op mij over alsof de auteur wil scoren door haar lezers een buitenproportionele hoeveelheid bloed en moord voor te schotelen.

“Het kapmes beschreef een boog door de lucht. Claire hapte naar adem. Het mes daalde neer op de hals van de vrouw. Weer hapte Claire naar adem. De man wrong het lemmet los. Bloed spoot alle kanten op: op de muren, op de man, op de camera. Claire leunde naar voren, niet in staat om weg te kijken. Was dit echt?
Het lichaam van de vrouw verkrampte, haar armen en benen rukten aan de ketenen, haar hoofd schokte. Bloed stroomde over haar borst naar beneden en vormde een plas aan haar voeten.”

Ongeloofwaardig

Daarbij komt het hele verhaal mij net iets te onwerkelijk en ongeloofwaardig over. Dat Paul een psychopaat is, staat vast maar de manier waarop zijn huizen en systemen in elkaar zitten, terwijl Claire dat allemaal 20 jaar geslikt heeft als zoete koek of zelfs niets van meegekregen heeft, is net iets te bizar om realistisch te zijn. Evenals het feit dat er blijkbaar bij politie en FBI niemand te vertrouwen zou zijn, omdat elke agent mogelijk corrupt en een potentieel gevaar is. En de manier waarop er een congreslid zijdelings bij gemoffeld wordt in een poging om het verhaal nog meer op te vijzelen, maakt het er ook niet geloofwaardiger op.

Misschien moet je vaker boeken van Karin Slaughter gelezen hebben om liefhebber te worden maar wat mij betreft zijn er genoeg andere mooie boeken op de markt!

Schrijfstijl

Zoals gezegd is het boek vlot en makkelijk te lezen. Geen overdreven lange zinnen; kort en bondig beschrijft de auteur de diverse situaties. In het begin is het nog wat verwarrend omdat de diverse hoofdstukken vanuit de verschillende familieleden (zoals Claires overleden vader) worden geschreven. Het is even opletten wie nu wie is, maar later in het verhaal is dat minder storend.

Humor

Het boek ‘Mooie meisjes’ is meer een thriller dan een roman. Het boek is meer beklemmend dan humoristisch, al doet de auteur af en toe een poging om grappig uit de hoek te komen. Er hangt voortdurend een dreigende sfeer in het verhaal; dat weet Slaughter dan wel uitstekend op te roepen.

Conclusie over ‘Mooie meisjes’

Als je een liefhebber bent van boeken met lugubere, uitgebreid beschreven lustmoorden, dan ben je met dit boek aan het juiste adres. Mij kon het echter niet echt boeien, omdat ik bij het lezen teveel het gevoel had dat de schrijfster alles uit de kast haalde om de lezer te shockeren, wellicht uit commerciële belangen? Dat gevoel bekroop mij meer en meer en dat is de reden waarom ik niet bijster enthousiast over ‘Mooie meisjes’ ben. Maar wellicht ben ik te kritisch…ieder zijn smaak!