“De jonge labrador liep langzaam de laan af, bleef in de bocht staan en keek om als om de anderen te waarschuwen dat ze hem moesten volgen. De oude hond stond toen ook op, wat stijfjes nog, en volgde. Tezamen trippelden ze de hoek om en waren vanaf het huis niet meer te zien”. (De Ongelooflijke Reis, Sheila Burnford)

Zo begint De Ongelooflijke Reis, een barre tocht van drie huisdieren. Een jonge labrador, een Siamese kat en een oude bullterriër gaan op reis van hun logeeradres terug naar huis. De labrador leidt het vreemde groepje en het enige wat hij weet is ‘dat zijn huis in het westen ligt, dat had zijn instinct hem verteld’. Maar daarvoor moet het groepje dieren wel een tocht van honderden kilometers afleggen, door ruige, verlaten streken vol gevaren. 

De drie dieren horen bij de familie Hunter, die hun huis in Canada voor negen maanden verlaten hebben voor een verblijf in Engeland. Omdat de kinderen, Peter en Elisabeth, ontroostbaar zijn dat ze hun dieren achter moeten laten, biedt een vriend van de familie, John Longridge, aan om op de dieren te passen.

Een barre tocht

Wanneer hij een weekend weg is, en de buurvrouw Mrs. Oakes op de dieren zal passen, krijgen de dieren de kans om er tussenuit te knijpen. Door een misverstand denkt Mrs. Oakes ten onrechte dat de dieren meegenomen zijn door John Longridge, dus daarom duurt het even voor ze gemist worden. Longridge heeft na zijn terugkomst al snel het vermoeden dat de dieren op weg zijn naar hun eigen huis, maar de afstand is zó lang en het gebied zo gevaarlijk, dat hij de huisdieren geen enkele kans geeft.

Het is dan ook een barre tocht, waar de honden en de kat niet zonder kleerscheuren doorheen komen. De bullterriër is al oud dus deze hij houdt het groepje nogal eens op. Helemaal als hij met een jonge beer in gevecht raakt en daarbij gewond raakt. De labrador is nog jong, maar een aanvaring met een stekelvarken zorgt bij hem voor de nodige verwondingen. En ook de kat maakt een ongeluk mee dat hem bijna het leven kost. Maar toch gaan de dieren gestaag door op deze Ongelooflijke Reis, zo af en toe geholpen door de mensen die ze tegenkomen. Zullen ze hun huis ooit terugvinden?

Wat vind ik van ‘De Ongelooflijke Reis’?

Ik las het boek ‘De Ongelooflijke Reis’ heel vroeger als kind. Burnford schreef het ook als kinderboek, hoewel het taalgebruik een tikje statig is, en daarom ook prima door volwassenen gelezen kan worden. Het wordt niet meer verkocht maar er circuleren nog wel wat exemplaren in de tweedehands verkoop. En zo kon ik ook dit exemplaar op de kop tikken!

Het is maar een dun boekje dus je leest het in een avond uit. De schrijfstijl van Burnford is heel eenvoudig en onopgesmukt, maar ze weet wel een gevoelige snaar te treffen. Niet alleen beschrijft ze de ruige Canadese natuur op een prachtige wijze, ook weet ze heel duidelijk de karakters van de drie dieren te schetsen. De labrador, die het groepje leidt maar toch ook een tikje nerveus is onder zoveel verantwoordelijkheid. De Siamese kat, die zich als een echte kat een tikje arrogant gedraagt maar tegelijk ook heel zorgzaam is voor haar maatjes. En de oude bullterriër, met een tevreden, vriendelijk en aanhankelijk karakter ondanks zijn vechtpartijen in het verleden.

Disney

Het is niet voor niets dat dit pareltje ook door Disney opgemerkt is.  Die maakte er in 1963 de film ‘An Incredible Journey’ van. De film staat in zijn geheel op YouTube, al is de kwaliteit niet al te best en heeft de narrator een ietwat verveelde stem.

Zoals gezegd, het boekje wordt niet meer in de boekhandel verkocht.  Mocht je een tweedehands exemplaar tegenkomen, aarzel niet om het te kopen! Ik ben dolblij dat ik het gevonden heb!