Een witte vlakte om ons heen, zover als het oog reikt. In de verte zien we een rijtje auto’s over de vlakte rijden en nog verder weg, in de nevel, de ruim 5000 meter hoge bergtoppen van het Andesgebergte. Het wit om ons heen is zo fel dat we een zonnebril op moeten. Het lijkt op sneeuw maar dat is het niet. We staan namelijk op de Salinas Grandes: een gigantische zoutvlakte in het noordwesten van Argentinië.
De Salinas Grandes (letterlijk vertaald: grote zoutvlakte) is met ruim 200 km2 de grootste zoutvlakte van Argentinië. Kleiner dan de veel bekendere Salar de Uyuni in het dichtbijgelegen Bolivia, maar evengoed indrukwekkend. Blogger Sigrid schreef trouwens een heel leuk blogartikel met tips voor Salar de Uyuni dus daar wil ik zeker nog eens naartoe!
De zoutvlakte Salinas Grandes ligt op zo’n 3450 meter hoogte en de zoutvlakte wordt vooral gebruikt voor industriële winning van natrium en kalium. Daarnaast speelt er ook een discussie over de winning van lithium door o.a. Chinese bedrijven. Onder de zoutvlakte bevindt zich namelijk lithium in de zoute bodem. De lokale boeren protesteren hevig tegen deze industrie, omdat daarmee het grondwater daalt, wat grote gevolgen voor hen heeft.
Reizen via bergpas Cuesta de Lipán
Tijdens onze roadtrip door de Argentijnse noordwestelijke provincies Salta en Jujuy brengen we uiteraard een bezoek aan de Salinas Grandes. Ik heb nog nooit een zoutvlakte in het echt gezien en we zijn nu zo dichtbij, dat we deze omweg niet overslaan. We rijden vanuit Tilcara naar de zoutvlakte, waarbij we de waanzinnig mooie bergpas Cuesta de Lipán nemen.
De steile haarspeldbochten volgen elkaar op en brengen ons naar de top van de bergpas, die op ruim 4500 meter hoogte ligt. Wat een onvoorstelbaar mooi uitzicht! Natuurlijk stoppen we even bij de grote steen bovenop de pas om van het uitzicht te genieten!
Als we de top gepasseerd zijn, zien we heel in de verte de grote witte vlakte van de Salinas Grandes al schitteren. Daar moeten we naartoe!
De Salinas Grandes bezoeken met een lokale gids
Als we de zoutvlakte bereikt hebben, stoppen we bij deze grote parkeerplaats. We gaan maar in de rij staan om een ticket te kopen. Daarna vertellen een paar behulpzame Argentijnen, die wel een klein woordje Engels spreken, dat we zo meteen opgeroepen worden en dan met onze eigen huurauto de zoutvlakte op mogen. En inderdaad, na even wachten wordt inderdaad onze naam geroepen door een lokale gids. Zij stapt zelf bij andere toeristen in de auto en gebaart dat we achter haar aan moeten rijden. En zo rijden we in colonne over de zoutvlakte: een hele surreële ervaring! Het is net of we over een sneeuwveld rijden, maar toch is het anders.
Na een klein stukje gereden te hebben, stoppen we bij een paar zoutbekkens. Er volgt een uitgebreide uitleg, in het Spaans, waar ik met mijn drie maanden DuoLingo-training maar een paar woorden van opvang. We zijn echter de enige Europeanen in de groep, wat alle aanwezige Argentijnen razend interessant vinden. Ze doen dan ook hun uiterste best om ons te vertellen wat er net uitgelegd is.
Daarna krijgen we tijd om foto’s te maken bij de zoutbekkens. Helaas is onze gids niet heel creatief, dus de foto’s beperken zich tot wat poses bij de zoutbekkens. Zelf zijn we op dat moment ook niet alert genoeg om spullen uit de auto te pakken waarmee we grappige perspectief-foto’s kunnen maken, maar ach, de gewone foto’s zijn ook al superleuk.
Zoutmeertje: nog meer foto’s
Als er genoeg foto’s gemaakt zijn, stappen we allemaal weer in de auto’s en rijden we weer achter de gids aan. Het is zo bizar om midden over een zoutvlakte te rijden, ook al is er dan een soort platgereden pad gebaand over de vlakte heen.
Een stuk verderop stappen we weer uit, en nu moeten we keurig in een rijtje achter de gids aan lopen. Hier liggen namelijk een paar zoutmeertjes en als je naast het pad loopt, loop je kans om tot aan je knieën door het zout te zakken en natte voeten op te lopen.
Als een groep pinguïns waggelen we behoedzaam achter de dame aan, waarna er weer een uitgebreide uitleg volgt (waar we ook weer niet zoveel van meekrijgen, maar ach, we zijn hier vooral voor de beleving!).
Daarna mogen we onze camera afgeven en één voor een plaatsnemen aan de overkant van het zoutmeertje. De gids maakt dan mooie reflectiefoto’s van ons, waarbij het blauwe water van het meertje prachtig contrasteert met het witte zout.
Als de hele groep gefotografeerd is, rijden we weer terug naar de parkeerplaats. Hier staan nog wat creatieve bouwwerken van zout, zoals een enorme alpaca. Een paar kraampjes verkopen en etenswaren dus lunchen we hier gelijk met een heerlijke quesedilla. Bij een souvenirkraampje kopen we voor een paar dollar een zoutbeeldje van een alpaca.
De Salinas Grandes bezoeken met eigen vervoer
Ben je in de gelegenheid om een auto te huren, dan is het zeker een aanrader om de Salinas Grandes met eigen vervoer te bezoeken. Niet alleen is de route er naartoe prachtig, maar ook is het bijzonder leuk om met de lokale gids de zoutvlakte op te gaan.
Als ik het mij goed herinner betaalden we voor het ticket voor de gids omgerekend zo’n € 8,- maar zeker weten doe ik het niet meer.
Je bent uiteraard niet verplicht om met de gids de Salinas Grandes op te gaan. Je kunt ook ergens parkeren en zelf een paar stappen de zoutvlakte opgaan om leuke foto’s te maken. Echter, ik vond het wel een hele toffe ervaring om met de auto over de vlakte te rijden, dus kan zeker aanraden om met een gids mee te gaan.
We zijn vanuit Salta via de Ruta 9 naar Purmamarca gereden, vanaf daar kun je linksaf de Ruta 52 op via de Cuesta de Lipan bergpas de Salinas Grandes. Eigenlijk wilden we terugrijden via San Antonio de los Cobres en dan de Ruta 51 terug naar Salta. Echter, onze huurauto was een kleine Nissan en we hadden in de afgelopen dagen al flink wat onverharde kilometers gemaakt, dus op onze laatste dag waren we daar wel een beetje klaar mee. Als je wel een goede auto hebt, denk ik dat de Ruta 51 een schitterende route is om terug te rijden dus dit kun je zeker overwegen.
Bij SunnyCars kun je voor een redelijke prijs een auto huren, waarbij je geen eigen risico hebt. Hoewel de wegen in Argentinië over het algemeen veilig en overzichtelijk zijn, is dat toch wel een fijn idee. Zeker als je toch voor onverharde paden kiest, is het prettig om je geen zorgen te hoeven maken over eventuele kosten vanwege schade.
De Salinas Grandes bezoeken met een georganiseerde tour
Het is natuurlijk ook mogelijk om met een tour naar de Salinas Grandes te gaan. Dat is goedkoper dan zelf een auto huren en minstens zo relaxt.
Een hele goede dagtour vanuit Salta naar de Salinas Grandes is deze dagexcursie. Dit is een ‘bestseller’ van GetyourGuide en dat is niet zonder reden. Je bezoekt met deze lange dagtour niet alleen de zoutvlakte, maar je stopt ook in het kleurrijke dorpje Purmamarca, met daarachter de ‘berg met zeven kleuren’. Deze is misschien niet zo indrukwekkend als de verderop gelegen ‘berg met veertien kleuren‘ in Humahuaca, maar een stuk makkelijker bereikbaar, zeker als je via een georganiseerde tour gaat. En voor de prijs van nog geen € 40,- voor een tour van 13 uur hoef je het niet te laten!
Het nadeel van de georganiseerde tour is dat je niet met een auto de zoutvlakte op gaat, maar je krijgt wel de kans om de Salinas Grandes te bezoeken zonder gedoe rondom een huurauto.
Overigens schijn je ook vanuit Purmamarca tours naar de Salinas Grandes te kunnen boeken voor een veel lager bedrag, maar hier heb ik geen ervaring mee.
De Salinas Grandes bezoeken: Praktische tips
Een paar praktische tips voor je bezoek aan de Salinas Grandes:
- Neem uiteraard een fotocamera mee! Op de zoutvlakte kun je zulke bijzondere plaatjes schieten!
- Wil je wél originele foto’s, denk dan van tevoren vast na over leuke props die je mee kunt nemen. Online kun je al een hoop inspiratie opdoen. Zo maken mensen foto’s met wandelschoenen, wijnflessen, speelgoed, maar ook met originele poses kun je al hele gave foto’s maken.
- Zorg voor zonnebrandcrème, hoofdbedekking en een zonnebril want de zon brandt hier behoorlijk en weerkaatst op de witte zoutvlakte. Je verbrandt dus heel snel, dus wees daar op voorbereid.
- Neem een fles water mee en drink regelmatig. Je bevindt je hier op hoogte dus helpt veel waterdrinken tegen hoogteziekte. Probeer ook inspanningen te vermijden, om dezelfde reden.
- Er zijn bij de parkeerplaatsen van Salinas Grandes wel wat eettentjes maar ik kreeg de indruk dat deze niet op structurele tijden open zijn. Zorg dus dat je zelf ook genoeg eten en drinken bij je hebt.
- Op de door mij genoemde parkeerplaats is er een toilet aanwezig.
Reizen in Salta en Jujuy – Deel 1
De Salinas Grandes zoutvlakte ligt in de Argentijnse provincies Salta en Jujuy. Deze regio leent zich ontzettend goed voor een roadtrip. Zoals gezegd zijn de doorgaande wegen over het algemeen goed begaanbaar.
Wij maakten een rondreis met huurauto vanuit de stad Salta over de fantastisch mooie Ruta 68 naar het zuiden, waar wijndorpje Cafayate ligt. Trek voor dit stuk alleen al een dag uit want er is onderweg zoveel moois te zien. In Cafayate kun je wijntours doen of lunchen op een bodega met uitzicht op het indrukwekkende Andesgebergte. Vanwege een gecancelde vlucht moesten wij dit helaas skippen.
We reden van Cafayate over de onverharde Ruta 40 naar Cachi. Dit was wel een pittig stukje met onze kleine Nissan maar we hebben het gered zonder lekke banden of andere schade. De omgeving van deze route was wel fantastisch mooi, dus dat was de inspanning wel waard.
Daarna reden we door het enorme cactussenpark Parque Nacional los Cardones en de hoogvlakte plus bergpas van Cuesta del Obispo terug naar Salta. Over deze roadtrip aan de zuidkant van de stad Salta schreef ik dit uitgebreide blogartikel.
Reizen in Salta en Jujuy – Deel 2
Via Salta reden we direct door naar het noorden. We namen in Salta de Ruta 9, wat uiteindelijk een soort breed fietspad bleek te zijn waar tegenliggers passeren een uitdaging was. Wel was het landschap ontzettend groen, een soort jungle en een totaal andere omgeving als waar we die ochtend bij Cachi nog reden.
We reden helemaal door tot Tilcara, waar we twee nachten verbleven. In de tussenliggende dag maakten we een fantastische hike bij Uquia, reden we naar 5000 meter hoogte bij de ‘Berg met de 14 kleuren’, wat voor mij een van de (letterlijke) hoogtepunten van onze reis was, en brachten we na afloop nog wat tijd door in het kleurrijke dorpje Humahuaca.
De volgende dag bezochten we de Salinas Grandes en reden we daarna weer via de Ruta 9 terug naar Salta. Over deze roadtrip schreef ik uiteraard ook een blogartikel, dat je hier vindt. Over Humahuaca en de tocht naar de ‘Berg met 14 kleuren’ schreef ik dit artikel.
We kwamen ontzettend tijd tekort in dit deel van Argentinië en ik hoop ooit nog eens terug te komen in deze regio, want het is hier schitterend mooi! En natuurlijk staat er dan ook weer een bezoekje aan de Salinas Grandes op de agenda!
Wat leuke foto’s zijn het.
Dank je wel Heidi!
Wat een prachtig mooie plek! Ik zou een plek als dit heel graag eens willen bezoeken, zo indrukwekkend. Je foto’s zijn ook heel mooi, tof ook met die reflectie en die foto van jullie! Dit komt op het lijstje 🙂
Dit staat heel, heel hoog op het wensenlijstje, voor als de kleine reiziger wat groter is. Hoe indrukwekkend moet dit zijn.