De regio rond het Argentijnse Salta leent zich bij uitstek voor het maken van een roadtrip. Er is veel te zien onderweg en de omgeving is schitterend en heel afwisselend. Tel daar nog eens bij op dat het hier vaak zonnig en warm is en je hebt het ideale gebied voor een roadtrip!
Wij maakten tijdens onze reis door Argentinië en Chili een waanzinnig mooie roadtrip vanuit Salta. Eerst naar het zuiden, via Cafayate naar Cachi en later (via Salta) door naar het noorden, naar Tilcara en Humahuaca. Omdat er zoveel over te vertellen is, splits ik onze roadtrip op in twee blogs. In dit artikel alles over roadtrippen ten zuiden van Salta.
Vanwege slecht weer in Buenos Aires werd onze vlucht naar Salta gecanceld en konden we pas anderhalve dag later vliegen. Dat betekende dat er twee dagen van onze roadtrip af gingen: balen! Om niet achter te lopen op ons schema, zijn we in een dag van Salta via Cafayate naar Cachi gereden. Het was te doen maar is niet aan te raden.
Salta
Onze rondreis start in de koloniale stad Salta. We zijn hier niet zo heel lang geweest, maar echt veel bezienswaardigheden heeft Salta ook niet. Ik schreef al een blogartikel over Salta, maar zal nog kort hier even de highlights opnoemen.
De stad is vooral leuk vanwege het chaotische, maar gezellige plein Plaza 9 de Julio de Salta. Het plein is omringd met leuke terrassen en het is er heel levendig! Het plein is echt het kloppend hart van Salta!
De twee prachtige kerken van de stad zijn ook de moeite waard om te bezoeken. De ene is nog rozer dan de andere, maar ze zijn echt mooi! De Catedral Basilica de Salta vind je op het Plaza 9 de Julio; de Basilica San Francisco de Asis ligt in een straatje net achter het plein.
Ook zijn we met het kabelbaantje omhoog gegaan naar Mount San Bernardo. Ook dit was niet echt heel spectaculair, maar ach, het was mooi weer en we hadden wat tijd over dus waarom ook niet?
Leuke adresjes in Salta
Dit zijn leuke restaurants of cafés waar we geweest zijn en die ik aan kan raden!
- Van Gogh Cafe, op een hoek van het centrale plein. Hier kun je prima eten voor een redelijke prijs.
- Doña Salta, schuin tegenover de Basilia de Francisco de Asisi: een heel grappig adresje!
- El Solar del Convento, net om de hoek van het plein
- Coffee convent: een heel tof cafeetje tegenover het oude Convento San Bernardo, iets buiten het centrum.
Salta – Cafayate via Ruta 68
Het is grijs en bewolkt als we uit het plaatsje Salta vertrekken. Dat maakt dat het eerste deel van onze roadtrip nogal saai is. Salta uit komen is al lastig genoeg: de stad kent heel veel eenrichtingsverkeer dus we hebben echt Google Maps nodig om door de stad te navigeren.
Tip: Download thuis alvast de kaart van Salta en omgeving op je telefoon zodat je deze offline kunt gebruiken!
Het eerste stuk van de Ruta 68 is niet zo bijzonder. Het landschap is vlak en een tikkeltje saai en het enige leuke zijn de typisch Argentijnse dorpjes waar we doorheen rijden.
Stuwmeer Cabra Corral
In het gehuchtje Coronel Moldes kun je eventueel linksaf slaan, de Ruta 47 op. Deze brengt je na 10 minuutjes rijden bij het stuwmeer Cabra Corral. Langs de weg vind je een paar leuke restaurantjes vanaf waar je een mooi uitzicht hebt over het meer. Een populair plekje bij bewoners van Salta voor een zonnig weekend! In de omliggende bergen moeten ook wel condors zitten maar je ziet ze eigenlijk nauwelijks.
Via dezelfde weg kun je weer terug naar de Ruta 68.
Quebrada del Rio de las Conchas
Ongeveer bij het gehuchtje Alemania rijden we de indrukwekkende Quebrada del Rio de las Conchas in. Hier verandert het saaie vlakke landschap ineens in een bergachtige streek, met steile rotswanden en een riviertje in het midden van de kloof. Een prachtig landschap en we maken dan ook de nodige fotostops.
Even later bereiken we de kloof Garganto del Diablo, die goed aangegeven staat. Waar we op de weg op deze maandagochtend nauwelijks andere auto’s zagen, staan er hier al wel wat auto’s en bussen geparkeerd. Deze bijzondere kloof is dan ook wel een bezoekje waard. Vanaf de parkeerplaats is het maar een paar stappen lopen om een blik in de indrukwekkende kloof te werpen. Schitterend!
Vlak na de Garganto del Diablo ligt het El Anfiteatro, een andere kloof die wij echter omwille van de tijd overslaan. Heb je tijd genoeg, breng dan zeker ook een bezoekje aan deze mooie plek!
La Yesera
Tot onze grote vreugde klaart het weer op en rijden we even later onder een strakblauwe hemel! Dat hadden we voor vandaag niet meer verwacht! Het landschap is waanzinnig mooi en na elke bocht in de Ruta 68 ontvouwt zich weer een ander uitzicht.
We maken een tussenstop bij een klein, authentiek restaurantje langs de weg. Op Google Maps staat deze als ‘La Yesera’ aangemerkt, vernoemd naar de fotogenieke kloof die op wandelafstand van het restaurantje ligt. Wij stoppen hier vooral om even wat te drinken en…voor een alpaca-selfie! Dat is makkelijker gezegd dan gedaan want de dieren kijken alle kanten op, behalve in de lens. Bovendien weten we niet helemaal zeker of alpaca’s nu wel of niet kunnen spugen… Een handje mais doet echter wonderen en zo kunnen we toch een toffe foto met de zachtaardige dieren maken.
Je kunt hier wat eten en drinken kopen en er is een soort mini-winkeltje bij met lokale producten.
Naar Cafayate
Het laatste stuk van La Yesera naar Cafayate is echt wonderlijk mooi. Bijzondere rotsformaties en roodgekleurde bergen zorgen voor een uitzonderlijk landschap en we balen er steeds meer van dat tijd tekort komen door ons ingekorte reisschema.
Zeker als we ook nog eens langs de weg wijnbarrels zien staan vanuit waar heerlijke wijn verkocht wordt! Omdat we nog zo’n eind moeten rijden willen we geen alcohol drinken maar het is met een spijtig gevoel dat we doorrijden!
Als we in de buurt van Cafayate komen, zien we de eerste wijngaarden verschijnen. Cafayate is echt een wijnstreek en in dit uitgestrekte dal vind je dan ook talloze wijnboerderijen: bodega’s.
Cafayate zelf moet ook een erg leuk stadje zijn, met goede restaurants en een echt Zuid-Amerikaanse sfeertje! Omdat we oorspronkelijk op mijn verjaardag een rustdag in Cafayate zouden hebben, had ik een heerlijke lunch met parilla (grill) geregeld bij de bodega Piatelli. Zo jammer dat we die moesten missen! Vanaf het terras van Piatelli schijn je een waanzinnig uitzicht over de wijngaarden en de omliggende bergen te hebben en dat onder het genot van heerlijk eten en uiteraard een uitstekend wijntje.
Cafayate naar Cachi via Ruta 40
Wij laten dit keer Cafayate helemaal links liggen en draaien nog voor het stadje rechtsaf, de Ruta 40 op. Tot aan het dorpje San Carlos is de weg nog verhard. We stoppen even in San Carlos voor een lunch aan het slaperige dorpsplein en vervolgen daarna onze weg.
De Ruta 40 is met haar 5224 kilometer de langste autoweg van Argentinie en loopt vanuit het zuiden helemaal door tot aan de Boliviaanse grens. De weg is voor grote delen onverhard, zo ook het stuk tussen San Carlos en Cachi. Dat betekent dat de weg in sommige maanden van het jaar minder goed toegankelijk is voor auto’s, dus check dit goed voordat je de weg oprijdt.
Quebreda de las Flechas
Tijdens onze rondreis is het gelukkig kurkdroog en is de weg relatief goed begaanbaar. Wel is het een vreselijke hobbelweg, vooral het eerste stuk trillen we bijna de auto uit door de ribbels in de weg.
Maar het ongelofelijk mooie landschap maakt alles goed! Vooral bij de Quebreda de las Flechas, waar de grijze puntige bergen ons omringen, is het waanzinnig mooi. Wat is dit een prachtig gebied! We maken de ene fotostop na de andere en kijken onze ogen uit.
Naar Cachi
Verderop verandert het landschap weer. De bergen worden weer wat groener en her en der zien we boerderijtjes en wijngaarden. We zitten al heel wat uren in de auto en kijken nu toch wel een beetje uit naar Cachi, waar we zullen overnachten. Hoewel de zandweg iets verbetert, is het enorm vermoeiend rijden omdat we allebei gefocust naar het wegdek kijken om grote stenen tijdig te kunnen ontwijken.
Het laatste stuk voor Cachi zien we overal cactussen om ons heen. Een heel tof gezicht, zeker met het schitterende landschap als achtergrond. Heel tof!
Het is rond half 6 als we eindelijk het dorpje Cachi in rijden, waar de weg weer geasfalteerd is.
Cachi
Cachi is een heel mooi bergdorpje, met fraaie witte huisjes en op ca. 2500 meter hoogte gelegen. We hebben hier echt een hele mooie en fijne accommodatie, het fraaie Hosteria Villa Cardon. Rondom een knus binnenplaatsje bevinden zich de kamers en het ziet er allemaal even mooi en netjes uit. En dat we verwelkomd worden met een glas verse jus d’orange is helemaal een pluspunt, zeker na de lange rit die we hadden! Dit is echt een van de mooiste accommodaties tijdens onze reis door Argentinië.
Als we ons geïnstalleerd hebben, lopen we het stadje even in. Op een terras aan het groene dorpsplein pakken we nog net de laatste zonnestralen mee, terwijl we een heerlijk lokaal wijntje bestellen met wat brood, kaas en charcuterie er bij. Het kost slechts een habbekrats.
’s Avonds eten we een Argentijnse steak, met uiteraard weer een goede fles wijn er bij, bij het restaurant Virachocha. Een heerlijke afsluiting van een prachtige dag!
Van Cachi naar Salta via Ruta 33
Het is echt met een beetje pijn in ons hart dat we de volgende ochtend (na een waanzinnig lekker ontbijt!) weer uitchecken bij Hosteria Villa Cardon. We zouden hier graag wat langer gebleven zijn maar helaas, we worden vanavond elders verwacht.
Parque Nacional los Cardones
Gelukkig maakt de prachtige autoroute veel goed. Vanaf de Ruta 40 rijden we namelijk de Ruta 33 op, die ons door Parque Nacional los Cardones brengt. Een park met duizenden cactussen, waar onze weg gewoon dwars doorheen rijdt. Het is er onvoorstelbaar mooi: de metershoge cactussen en dan de prachtige gekleurde bergen op de achtergrond.
Natuurlijk maken we wat foto’s naast de cactussen en pas dan beseffen we hoe enorm oud de cactussen moeten zijn. Ze zijn meters hoog en als je weet dat een cactus 1-2 centimeter per jaar groeit, kun je wel een beetje uitrekenen hoeveel honderden jaren deze bijzondere planten hier al staan.
We genieten volop van de mooie natuur en het heerlijk warme zonnetje, maar kunnen niet te lang blijven. Ook vandaag is weer een lange autodag!
Cuesta del Obispo
Nadat we het cactussenpark achter ons gelaten hebben, rijden we over de hoogvlakte richting bergpas Cuesta del Obispo. We zitten hier boven de 3000 meter hoogte. Een gek idee, omdat we nog zoveel hoge bergtoppen om ons heen zien. Hoe hoog zijn die dan wel niet?
In de verte zien we voor het eerst de ranke vicuna’s, de ree-achtige dieren die verwant zijn aan de kameel. Ook lopen er kuddes ezels en koeien.
Even later bereiken we de Cuesta del Obispo: de bergpas op 3457 meter hoogte. Het is hier ineens druk: heel wat toeristen willen een fotootje maken van het bordje, met de mooie bergen op de achtergrond.
Vanaf hier slingeren talloze haarspeldbochten ons naar het dal. Het lijkt wel of er geen eind aan komt en als de weg ook nog eens onverhard wordt, schiet het helemaal niet op. Wel is ook hier de omgeving echt onvoorstelbaar mooi, ondanks dat we de blauwe lucht achter ons gelaten hebben en het weer bewolkt is.
De kilometerbordjes langs de weg tellen langzaam af, tot we eindelijk bij El Carril weer op de Ruta 68 uitkomen. Vanaf hier is het nog maar een klein stukje naar Salta. We zullen vanaf Salta doorrijden naar het noorden, waar we in het authentieke dorpje Tilcara overnachten.
Praktische tips voor deze roadtrip rond Salta
Deze route is echt onvoorstelbaar mooi en ik kan deze echt aanraden. In het regenseizoen zal de Ruta 40 misschien onbegaanbaar zijn, dus controleer dat wel goed voordat je de route plant!
Wij reden de route op een maandag; toen was het ontzettend rustig. In het weekend zal het wat drukker zijn.
Huurauto
Wij hebben onze huurauto gehuurd via Rentalcars.com. Als je echt vroeg bent met boeken, kun je nog wel eens geluk hebben dat je een grotere auto voor weinig geld kunt boeken. Zo glipte de stoere Ford Ecosport net tussen onze vingers door omdat we een paar dagen te lang gewacht hebben moet boeken. Met als gevolg dat we het met een kleine Nissan March (soort Micra) moesten doen, wat verre van ideaal was.
Check bij het ophalen van je huurauto goed of de reserveband in goede staat is. Je zult niet de eerste zijn die lek rijdt op de onverharde Ruta 40!
Reistijd en kilometers
Trek genoeg tijd uit voor deze route! Idealiter rijd je in één dag van Salta naar Cafayate, neem je in Cafayate een rustdag zodat je de wijnboerderijen kunt bezoeken of de hike naar de watervallen in de Rio Colorado kunt maken. Vervolgens heb je daarna een dag om in alle rust van Cafayate naar Cachi te rijden.
Salta – Cafayate is 200 kilometer: je hebt hier ongeveer vier tot vijf uur voor nodig (inclusief fotostops en lunch). Het wegdek is in goede staat.
Cafayate – Cachi is 157 kilometer, maar omdat ca. 130 kilometer hiervan over onverharde wegen gaat (waarbij je soms maximaal 40 km/uur kunt rijden) heb je hier eigenlijk ook wel zo’n vier uur voor nodig.
Wij hebben de hele rit in 8,5 uur gedaan, inclusief drie kwartier lunchtijd in San Carlos.
Geweldig lijkt me dat, om over die hoogvlaktes te rijden. En dan vanaf de Cuesta del Obispo via al die haarspeldbochten naar beneden… Gaaf!
Ik dacht meteen: ik heb dezelfde alpaca op de foto. Maar dat is natuurlijk onzin.
Ik heb ook een deel van deze route afgelegd en vond de regio erg mooi. Heerlijk om door de bergen te rijden en te wandelen.
Jeetje, een autoweg van 5224 kilometer… Wat een afstand! Ik vind het landschap geweldig. Argentinië stond al op mijn wishlist, maar nu nog een stukje hoger. Wauww!